ဟိႏၵီဘာသာၿပန္ကဗ်ာမ်ား ဘုတ္အုပ္ထုတ္ရန္ ၾကိဳးစားေနၿပီၿဖစ္ေၾကာင္းကို အသိေပးသင့္/မသင့္ စဥ္းစားေနပါေၾကာင္း...။

ဂံဂါဂ်ီ(၁)

Posted 11:08 AM by ကိုေနာ in Labels:
စကားဦး
အိႏိၵယ(သို႔မဟုတ္)ဗာရာဏသီတြင္ေနလာသည္မွာ(၄)ႏွစ္အတြင္းခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္ေနေပၿပီ၊ကုလားစာကို
သေဘာက်သည္၊ကုလားအစာကိုႏွစ္သက္သည္၊ကုလားဓေလ့ကိုစူးစမ္းသည္၊ကုလားကိုလူလိုသေဘာထား
သည္၊ကုလားက်င့္ေတာ့စဥ္းစားရေပဦးမည္။မည္သို႔ၿဖစ္ေစ...ကုလားၿပည္ေနေတာ့ကုလားမ်ားႏွင့္စကား
ေၿပာၿဖစ္သည္။ဤသည္ပင္လွ်င္ကုလားမ်ားႏွင့္စကားစၿမည္ၿဖစ္ေလေတာ့သည္။႐ွဳေလာ့.....အေဆြ...။

ၿမင့္ၿမတ္ေသာေရ
ဂဂၤါသည္အေမၿဖစ္သည္၊ဂဂၤါသည္ဘာသာေရး,လူမွဳေရး,စီးပြားေရးအတြက္အေရးပါသည္၊ဂဂၤါႏွင့္ကင္း၍မရပ္
တည္ႏိုင္။ဂဂၤါေရသည္သန္႔႐ွင္းၿမင့္ၿမတ္သည္၊အိႏၵိယသည္ပြဲေတာ္အလြန္မ်ားေသာတိုင္းၿပည္ၿဖစ္သည္၊ ဘာသာေရးပြဲေတာ္မွန္သမွ်ဂဂၤါႏွင့္မကင္းေခ်၊ဂဂၤါမ်ားတြင္ဗာရာဏသီ႐ွိဂဂၤါသည္အေရးပါဆံုးၿဖစ္သည္။ ညေန(၆)နာရီတြင္ဂဂၤါမယ္ေတာ္ပူေဇာ္ပြဲ(မံဂံဂါအာရသီး)႐ွိသည္။ေရခ်ိဳးပြဲမ်ားလည္းမၾကာမၾကာ႐ွိတတ္သည္။
႐ွိေပမေပါ့..ဂဂၤါေရကအၿပစ္မ်ားကိုေဆးေၾကာေပးႏိုင္သကိုး..။

ဇန္န၀ါရီ(၁၅/၁၆)ေန႔တုန္းမ်ား၌ေရခ်ိဳးပြဲတစ္ခု႐ွိၿပန္သည္၊ေနၾကတ္မွဳႏွင့္တိုက္ဆိုင္ၿပန္သၿဖင့္ပိုမိုစည္ကားၿပန္
သည္။ကေနဒါေနေ႐ႊၿမန္မာတစ္ေယာက္ေပါက္ခ်လာသၿဖင့္ကိုပိန္ႏွင့္အတူဂဂၤါလိုက္ပို႔ၿဖစ္ခဲ႔သည္။မ်ားလိုက္
သည့္လူ,ကမ္းလံုးညႊတ္မွ်၊အတ္ဆိဂတ္အထိလူလံုးႏွင့္ေရာလိုက္ခဲ႔ရသည္။ကေနဒါေ႐ႊၿမန္မာအတြက္ဆန္းတ
ၾကယ္႐ွိလွေသာဆူညံတိုးေ၀ွ႔ေရခ်ိဳးၿခင္း,အေလာင္းမ်ားမီး႐ွိဳ႕ၿခင္းစေသာဂဂၤါၿမင္းကြင္းမ်ားသည္ကိုေနာအတြက္
ယဥ္ပါးလွၿပီၿဖစ္ေလရကား၀ါသနာအရဟိုဟိုဒီဒီစပ္စုႏိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားေနမိသည္။ေဟာ..ေတြ႔ေလၿပီတည့္...။
အသက္(၅၀)ေက်ာ္အ႐ြယ္လူတစ္ဦး,တဲကေလးတစ္လံုးေဘးတြင္တကုပ္ကုပ္ၿဖင့္ေရးၿခစ္ေနသည္။သူ႔ေဘး
တြင္အရြယ္မကြာလွေသာအၿခားလူႏွစ္ဦးလည္း႐ွိေနသည္။

စပါၿပီ...စပ္စုၿခင္းလုပ္ငန္း...
`ကိုက္ေဆး ဟို(ဦးေလး ေနေကာင္းလား?)
`ထိ(က္)(ေကာင္းပါတယ္)
`တကုပ္ကုပ္နဲ႔ဘာေတြမ်ား ေရးေနတာတုန္းဗ်..၊´
`ဒီမွာ ၾကည့္ေလ..ဆီတာရာမ္း....။´
(ဗလာစာအုပ္၌ဇယားကြက္ခ်၍မင္နီၿဖင့္သီတာရာမ......ဟူေသာစကားလံုးကိုအၾကိမ္မ်ားစြာေရးထားကိုထိုးၿပ
သည္။)
`ဟ.မ်ားလွပါလား..ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေရးရမွာတုန္းဗ်..။´
`မ်ားေလ ေကာင္းေလပဲ..။´
`ေန႔တိုင္းေရးတာလား..?
`ေန႔တိုင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး..။´
`ဒီေန႔ဘယ္ေလာက္ေရးၿပီးၿပီလဲ..?
(တဲကေလးထဲ႐ွိဗလာစာအုပ္ေလး,ငါးအုပ္ကိုညႊန္ၿပရင္း)အဲဒီမွာ ၾကည့္ေလ...၊´
`အမ်ားၾကီးပဲေနာ္..။´
`တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး...သူငယ္ခ်င္းေတြေရာေရးတာ´
(တဲေဘးထိုင္ေနေသာလူၾကီးႏွစ္ဦးကိုညႊန္ၿပသည္။)

(ကိုေနာက သူ႔စာအုပ္၌ သီတာရာမ-ဟုေလး,ငါးေၾကာင္းခန္႔၀င္ေရးလိုက္၏။)
`ပါးစပ္ကဆိုရေသးတယ္...လက္ေရးလွလွပါလား..ဘယ္ကလာတာလဲ...။´
`ဒီမွာေနတာ..။´
`ဆန္စ္ကရစ္တကၠသိုသ္မွာလား..?
`ဟုတ္ကဲ႔..။´
`ဆက္ေရးဗ်ာ...ေကာင္းတယ္..။´
`ဘတ္သိေဆ႐ွတ္သိမီေလဂါ(ပူေဇာ္ၿခင္းမွစြမ္အားရ)´တဲ႔...။

ဒါဟာလည္းပုတီးစိပ္ၿခင္း(သို႔မဟုတ္)သမထတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ႏိုင္ေပသကိုး...။

မံဂဂၤါအာရသီးကိုအၿမည္းသေဘာေလာက္ၾကည့္ၿပီးည(၈)နာရီခန္႔တြင္ေအာင္ၿမင္စြာဂဂၤါမွဆုတ္ကြာခဲ႔ၾကေလ
ေတာ့သတည္း.......။

                                                                   ကိုေနာ
                                                              ၂၆.၁.၂၀၁၀


0 comment(s) to... “ဂံဂါဂ်ီ(၁)”

0 comments: